Dowiedz się, jak Osmanowie sobie dogadzali. Ten hammam pochodzi z XVIII wieku. Jest to łaźnia turecka zbudowana przez Jazzara Pashę, słynnego władcę Akki. Było to społeczne centrum miasta, miejsce, w którym można było się dowiedzieć co nowego i robić interesy. To właśnie z tego miejsca wychodziły wszystkie plotki!
Łaźnia Turecka „Hammam el-Basha” została zbudowana pod koniec XVIII wieku przez gubernatora Akki, Jazzara Pashę. Początkowo nazywał się „Hammam al-Jadid” (nowy Hammam), ale później zmieniono jego nazwę na Hammam el-Basha (łaźnia Pashy), na cześć el-Jazzara. Budowa łaźni tureckiej była częścią transformacji Akko w okresie osmańskim z małej wioski rybackiej (głównie kontrolowanej przez al-Jazzara Pashę) w tętniące życiem miasto portowe oraz główny ośrodek budowlany i handlowy. Podczas swojego panowania el-Jazzar starał się rozwijać miasto na wiele różnych sposobów. Do jego osiągnięć należy akwedukt doprowadzający wodę ze źródeł do miasta, falochron umożliwiający bezpieczne dokowanie w porcie oraz kluczowe budynki, takie jak Khan el-Umdan, największy meczet w Akko, luksusowy pałac i oczywiście łaźnia turecka.
Hammam składa się z trzech głównych części:
Przebieralnia – pierwsze pomieszczenie, do którego wejdziesz od strony dziedzińca. To tutaj goście Hammamu rozbierali się, zostawiali ubrania, owijali się w specjalne ręczniki, zakładali sandały Hammam i udawali się na różne zabiegi. Po zabiegach wracali tu, aby odpocząć i zrelaksować się.
Cztery pomieszczenia pośrednie, które znajdują się pomiędzy pomieszczeniem zimnym a pomieszczeniem parowym – pomieszczenia utrzymane w temperaturze letniej – służyły jako różnorodne pomieszczenia zabiegowe i rozrywkowe (od zabiegów kosmetycznych, leczniczych i masaży, przyjęć randkowych i kursów przygotowujących do porodu).
Pomieszczenie parowe – pomieszczenie parowe to serce łaźni tureckiej, w której mieściła się sauna i łaźnia parowa. Zabiegi polegały na szorowaniu, namydlaniu i masowaniu ciała i duszy. Małe pomieszczenia otaczające centralną przestrzeń służyły do indywidualnych zabiegów dla zamożnych i uprzywilejowanych.
Przez około sto pięćdziesiąt lat, od powstania łaźni do wojny o niepodległość w 1948 r., Hammam był czynny. Oprócz swojej religijnej funkcji polegającej na wypełnianiu przykazania oczyszczenia poprzedzającego modlitwę, łaźnia turecka zaspokajała znaczącą liczbę potrzeb wszystkich środowisk osmańskiego miasta. Służył jako miejsce spotkań towarzyskich, odpoczynku, rozrywki i świętowania. Tutaj spotykali się lekarze i fryzjerzy; miejsce to także służyło jako dom luksusu dla zamożnych mieszkańców miasta. Innymi słowy, to tutaj działy się różne rzeczy i tu omawiano najnowsze wydarzenia – ważne wydarzenia historyczne, a także najświeższe plotki.
Historia ostatniego obsługującego
Historia ostatniego obsługującego to nowatorski sposób na przedstawienie rozdziału w historii Akko – okresu osmańskiego.
Zamiast muzeum etnograficznego czy historycznego zdecydowaliśmy się zaprezentować rozdziały z tamtego okresu, tchnąc życie w łaźnię turecką i angażując zwiedzającego w historie rozgrywające się w jej ścianach.
